NFS (Network File System) is een gedistribueerd bestandssysteem protocol dat een gebruiker van een clientcomputer toegang geeft tot bestanden via een netwerk op dezelfde manier als toegang tot lokale opslag. NFS is in 1984 door Sun Microsystems ontwikkeld en is de standaard geworden voor het delen van bestanden op Unix-en Linux-systemen.
Mechanica van de werking van NFS
NFS werkt op een client-server model. De server host bestanden en mappen die worden gedeeld en de client heeft toegang tot deze shares alsof ze lokaal zijn opgeslagen. NFS maakt gebruik van Remote Procedure Call (RPC), waarmee de client verzoeken aan de server kan doen. Dit maakt NFS een transparante en handige oplossing voor het delen van netwerkbestanden.
Vergelijking van NFS met traditionele methoden voor het delen van bestanden
In tegenstelling tot traditionele methoden voor het delen van bestanden die het gebruik van fysieke opslagapparaten of e-mailbijlagen vereisen, kunt u met NFS bestanden in realtime via het netwerk delen en samenwerken aan documenten.
De rol van NFS in data management
NFS speelt een belangrijke rol in het gegevensbeheer, vooral in omgevingen waar het delen van gegevens over meerdere systemen en netwerken vereist is. Het protocol is een eenvoudige en effectieve oplossing voor het beheren van gedeelde bronnen, zodat u toegangsrechten kunt beheren en de consistentie van gegevens kunt behouden.