Multi-tenancy is een van de componenten in de softwarearchitectuur die met veel klanten werkt. Systemen die met dergelijke elementen werken, worden gedeeld genoemd.
Er wordt ook een andere term gebruikt: multitenancy. De naam komt van het Engelse woord tenant – tenant.
Het principe van de werking
Multitenancy verdeelt tenantprocessen in onafhankelijke processen, zowel op bedrijfsniveau als op het niveau van individuele gebruikers. Voor de zakelijke dienstverlening van elke klant wordt een aparte omgeving toegewezen.
Vervolgens krijgt de service een unieke identificatiecode toegewezen die informatie tussen gebruikers verdeelt.
De microservice-architectuur van de Applicatie wijst aan elk bedrijfsproces de middelen toe die nodig zijn voor de stabiele werking ervan.
In elke multi-tenant software kunt u de functies ervan op gebruikersniveau beheren. Met andere woorden, extra eigenschappen kunnen worden ingeschakeld/uitgeschakeld voor elke gebruiker (of groep).
Cloud computing
Classificatie
Multi-tenancy van aanvragen is verdeeld in 3 soorten:
- Unified resources, informatieopslag en installatie. De verdeling in tenants vindt plaats op softwareniveau. De applicatie bepaalt onafhankelijk de toegang van gebruikers tot bronnen in overeenstemming met hun rechten. Deze aanpak zorgt voor een evenwichtig gebruik van bedrijfsmiddelen en minimale tijd voor administratie. Geschikt voor klanten die van plan zijn om multi-tenancy software te maken.
- Eén datawarehouse en installatie, maar delen van resources. De verdeling vindt plaats op infrastructuurniveau, elke huurder krijgt zijn eigen vaste capaciteit van middelen. Deze optie is ideaal voor organisaties die een eigen datacenter hebben.
- Volledige scheiding. Elke huurder heeft zijn eigen middelen en informatieopslag. De software-installatie is ook voor elke tenant apart. Deze optie is geschikt voor huurders die niet van plan waren om multi-tenancy te gebruiken, maar die middelen moeten delen.
Om moeilijkheden of problemen met multi-tenancy te voorkomen, is het noodzakelijk om een architectuur te ontwikkelen in de beginfase van het maken van software, rekening houdend met het verdere gebruik van het delen van middelen.